Osoby , których część historii warto znać

ORFEUSZ RHAISIS (Arabia) - alchemik, pierwszy twórca kamieniafilozoficznego. Niestety, wykorzystywał go tylko do tworzenia złota,przez co miał wielu wrogów, a jego kamień zaginął.
ANDROS NIEZWYCIĘZONY(starożytna Grecja) - twierdzi się, żejako jedyny potrafił stworzyćpatronusa wielkości olbrzyma. BON PHO - starożytny słynny magtybetański, założyciel sekty noszącej jego imię Bon. Religia łączyłaelementy szamanizmu i animizmu: kult zmarłych, wiara w demony itp.
HERPON PODŁY (in.HERPO GŁUPIEC). Starożytny Grek. Pierwszy znany twórcabazyliszka. Wężousty. Po wielu eksperymentach odkrył, że gdy kurzegojaja podrzuconego ropusze wykluwa się olbrzymi wąż, który posiadaniebezpieczne moce. BAKIS - autor słynnych przepowiedni, grecki wieszczz Beocji (BAKIDZI - zwolennicy i uczniowie wieszcza Bakisa) HERMESTRISMEGISTOS - legenda głosi, że ten egipski król panował przez 3226lat. Był największym alchemikiem wszech czasów. Podobno, gdy AleksanderWielki wtargnął do Egiptu, znalazł Szmaragdowe Tablice trzymane przezmumię Hermesa spoczywającego w Wielkiej Piramidzie w Gizie. Tablicezawierały magiczne sekrety i wielu alchemików wieszało ich kopie naścianach. Szmaragdowa Tablica, inaczej Tabula Smaragdina, jestprawdopodobnie najstarszym i najważniejszym zachowanym tekstemalchemicznym. Trismegistos oznacza 'po trzykroć wielki'. jednocześniebóg i prorok, łączący w sobie cechy greckiego Hermesa i egipskiegoThotha, boga mądrości. Miał on być wynalazcą pisma i wielu umiejętnościzwiązanych z medycyną , astronomią i magią. Główne założenie hermetyzmugłosi, że wszechświat jest jednością, której części pozostająwspółzależne. Rządzące wzajemnymi stosunkami tych części prawa sympatiii antypatii możemy poznać tylko dzięki boskiemu objawieniu. Hermetyzm ialchemia hermetyczna, obejmująca system kosmicznych związków(korespondencji, tajemnych związków pomiędzy pozornie nie związanymi zesobą zjawiskami zachodzącymi we wszechświecie) legła u podłoża wielusystemów magicznych. Do związków z hermetyzmem przyznawało się m.in.Bractwo Różokrzyżowe. Filozofia hermetyczna i dzieła takie, jak "CorpusHermeticum" miały wielki wpływ na całą myśl renesansu. Alchemiąhermetyczną interesował się także m.in. C.G.Jung. ("Psychologia ialchemia").
THANATOS Z SAKRENII (5342-81p.n.e.) - jeden ze znanychstarożytnych Mistrzów Eliksirów. Wynalazł takie eliksiry jakWieloskokowy, Uzdrawiający i Poprawiający Humor. Zmarł w wynikuprzedawkowania nieznanej substancji. Przezmugolów ze stsarożytnejGrecji został włączony do panteonu bóstw jako bożek śmierci. Należał dobóstw doli i spraw ludzkich. Najmniej czczonymi bogami byli władcypiekieł i podziemia, od których zależał los człowieka po śmierci. Bylinimi Hades i Tanatos.
HUANG TI (ok.2697-ok.2598p.n.e.) - Żółty Cesarz.Półlegendarny założyciel cesarstwa chińskiego, filozof, wyznawca iszerzyciel taoizmu. Bohater - cywilizator, opiekun alchemii i rzemiosłaoraz dawca sztuk wszelkich. Huang ti podał sposób na nieśmiertelność wdziele o medycynie; wiedział także, jak otrzymywać złoto, gdyż w chwilipołknięcia tabletki zapewniającej nieśmiertelność posiadł równieżtajniki alchemii.
 LAGASZ (III tys.pne) - władca sumeryjski, mag ikapłan, założyciel świątyń.
KALCHAS - kapłan i augur z Egei. Wmitologii greckiej, syn Testora z Myken (lub Megary). Słynny wieszczekgrecki, którego wróżby i przepowiednie miały wielki wpływ na przebiegdziałań wojny trojańskiej: przepowiedział czas trwania wojny, wyjawiłprzyczynę gniewu Apollina, wymyślił podstęp z drewnianym koniem.Zwyciężony w sztuce wieszczenia przez Mopsosa umarł ze zmartwienia (lubodebrał sobie życie). MOPSUS (starożytna Grecja) - wróżbiarz, którypokonał jasnowidza Calchasa w pojedynku przepowiadania.
KIRKE (starożytnaGrecja) - żyła na wyspie Aeaea. Czarodziejka, uwodzicielka, kobietapociągająca ku sobie demonicznym czarem, femme fatale. Ekspertka wdziedzinie zamieniania zagubionych żeglarzy w wieprze.
HIRAM Z Tyru(969-936pne) - król fenicki, wielki znawca rzemiosł i sztukialchemicznej, wykonał dla króla Salomona spiżowe kolumny i ołtarz doświątyni.
SYBILLA, czyli Michalda (Vw.pne) - prorokini z królestwa Saby,ofiarowała królowi Salomonowi trzy księgi (dziewięć wcześniej spaliła,gdy król nie okazał nimi zainteresowania), w których zapisano rzeczyprzeszłe i przyszłe świata do Dnia Sądu Ostatecznego. ZOROASTER/Zaratustra/Zaratusztra (ok.VII, VIw.pne) - pochodził zPersji. Reformator religijny mazdaizmu(tak błędnie nazywanozaratusztrianizm, zoroastryzm), prorok, cudotwórca, najwyższy mag,dawca nauk tajemnych.
ASSURBANIPAL (669 - 662 pne) - król Babilonii.Rozkazał wykonać spis imion bogów i demonów oraz sposoby wytwarzaniaamuletów i talizmanów, opisać obrzędy i rytuały magiczne (200glinianych tabliczek z biblioteki króla znajduje się w muzeum wLondynie).
ONOMAKRITOS (VI/Vw.pne) - opisywał kamienie szlachetne,określając ich naturę oraz właściwości lecznicze i magiczne. SMERDYS -potężny mag na dworze Cyrusa Wielkiego (ok.599pne-529pne). Próbowałdokonać zamachu na monarchę
PITAGORAS (570-496pne) - założyciel związkuswojego imienia o bardzo surowej regule, którego członkowie musieliprzechodzić skomplikowane wtajemniczenia, a także uczestniczyli wmisteriach i obrzędach religijnych. Podstawą filozofii była wiara wwędrówkę dusz. Przyczyną wszechrzeczy były liczby. Wiele własnychdokonań naukowych członkowie związku przypisywali swojemu mistrzowi
OSTANES (pierwszy) - z magią zapoznał się na dworze króla Kserksesa(ok.517 do 465 pne), a następnie rozpowszechnił nauki tajemne naPeloponezie. Posługując się przedmiotami magicznymi i wypowiadającodpowiednie zaklęcia, można zakląć demony i zmusić je do usłużności, atakże skomunikować się z duchami zmarłych
EMPEDOKLES z Agrygentu(483-424 pne) - wielki czarownik i cudotwórca. Posiadał moc spętywaniai rozpętywania wiatrów, sprowadzania deszczu, odpędzania chorób,wskrzeszania zmarłych. Sam siebie uważał za boga i zbawcę ludzkości inakazywał składać sobie ofiary. PLATON (427-347 pne) - twórca teoriibytu i wiecznych idei, teorii wędrówki dusz. Istnieją dwa światy:rzeczy i idei, przy czym świat rzeczywisty jest tylko obliczem świataidei. Ład jest zasadą budowy wszechświata i jego wielki budowniczy,demiurg, swe dzieło tworzenia oparł na ideach. Na czele państwa powinnistać filozofowie.
DIAGORAS Z Melos - uczeń Demokryta. Zaprzeczałistnieniu bogów, twierdził, że mitologia grecka służy otumanianiu ludu.Będąc w Egipcie przeszedł próby najwyższych wtajemniczeń. W swymdytyrambie wyszydził praktyki kapłanów, ogłaszając, iż polegają one nazręczności dekoratorskiej i aktorskiej, efektach pirotechnicznych iakustycznych i nie ma w nich nic nadprzyrodzonego. Za zdradę stanuzostał skazany na śmierć (zdołał zbiec przed wykonaniem wyroku)
OSTANES(drugi) - mag na dworze Aleksandra Wielkiego (356 - 323 pne).Rozpowszechniał wiedzę tajemną i zajmował się uprawianiem sztukmagicznych.
BEROSSOS (ok.330-250 pne) - astronom, historyk i magbabiloński, twórca astrologii horoskopowej. Założył szkołęastrologiczną na wyspie Kos
SOPATER (285-246pne) - neoplatonik. Wraz zAidesiosem z Kapadocji założyli szkołę pergamońską. Skazany na karęśmierci przez Konstantyna I za uprawianie i nauczanie magii.Specjalizował się w magicznym zawiązywaniu wiatrów.
 NECHEPSO i PETOSIRIS(IIw. pne) - greccy astrologowie. Król i kapłan. Stworzyli wspólniedzieło astrologiczne uważane za najdawniejsze w starożytności.
LUKRECJUSZ (97-55pne) - filozof i poeta rzymski. Utrzymywał, że wchwili śmierci dusza oddziela się od ciała i pozostaje pośród żywych. DIOSKURIDES PEDANIOS (Iw.) - Grek w służbie cesarzy rzymskich, działałw okresie panowania Nerona. W pięciotomowym dziele "De materia medica"(0 substancjach leczniczych) opisał właściwości ziół oraz minerałów.
BARJEZU albo ELYMAS - słynny mag z Cypru, prorok żydowski, rażony ślepotąza sprzeciwianie się naukom Pawła apostoła
APION Z Aleksandrii (Iw.ne)- przy pomocy sztuki czarnoksięskiej wywołał duchy, które wyjawiły mu,skąd pochodził Homer, oraz kim byli jego rodzice. Swej rewelacji nigdyświatu nie zdradził
APOLONIUSZ Z Tiany (Iw.) - posiadał wielką mocczarnoksięską: latał w powietrzu, wskrzeszał zmarłych, pokonywałepidemię. Autor biografii Pitagorasa oraz księgi: 0 ofiarach i czarach
SZYMON MAG (Iw.) - jeden z twórców filozofii gnostycznej, uczeńsłynnego cudotwórcy Dositheusa. Uprawiał magię za pomocą demonów,konstruował myślące automaty, latał w powietrzu, leczył chorych.Współzawodniczył w czynieniu cudów z apostołami św. Piotrem i św.Pawłem. Współcześni uważali go za wielkiego czarnoksiężnika icudotwórcę, oddawali mu cześć boską. Wymieniany w Biblii i "ZłotejLegendzie"
TIRIDADES (Iw.)- pokonany władca Armenii, rezydent na dworzeNerona. Wtajemniczał cesarza w arkana sztuki magicznej, dokonywałkrwawych rytuałów z użyciem ofiar ludzkich
FLAWIUSZ JÓZEF (37-103) -dowodził, iż dusza może odłączyć się od ciała podczas snu i wówczasjest w stanie ujrzeć przyszłe wydarzenia. PLUTARCH (45-125) - kapłandelficki. W swych dziełach przekonywał o istnieniu demonów: "De pythieoraculis" (0 wyroczniach pytyjskich), "De genio Sokratis" (0 geniuszuSokratesa), "De lside et Osiride" (0 Izydzie i Ozyrysie). Demonyzamieszkują powietrze, wchodzą w kontakt z człowiekiem. Dwa potężneduchy - dobry i zły - ustawicznie zmagają się z sobą, chcąc zdobyćpanowanie nad światem. Mniejsze złe i dobre duchy znajdują się wludziach. Po śmierci człowieka te złe wcielają się w zwierzęta
LOCUSTA(ok.54) - słynna trucicielka, zajmowała się czarną magią. Pozbawiłażycia Brytanika i Klaudiusza, usiłowała otruć Nerona. Została straconaw czasach imperatora Galby.
LUKIAN (120-180) - filozof, pisarz,satyryk, wyszydzał wiarę w magię i zabobony, udowadniał magom iczarnoksiężnikom, że czynią oszustwa. Autor "Philopseudes e Apiston"(Niedowiarek albo miłośnik bzdur) LUCJUSZ APULEJUSZ z Madaury (125ne?)- kapłan kultu cesarza w Kartaginie. 0 magii i czarnoksięstwie pisał wsłynnych "Metamorfozach albo Złotym Ośle", o czarach w "Apologii".Magia jest sposobem porozumiewania się z bóstwami, dzięki którym możnaosiągnąć rozmaite cele. Wytwarzał filtry miłosne i talizmany. Dopraktyk magicznych używał zwierciadeł, kryształów oraz ziół. Autortraktatu: "0 bóstwie opiekuńczym Sokratesa". Wywarł wpływ na rozwójdemonologii chrześcijańskiej (zob. św. Augustyn)
GANDALF TYLOR(150-178) bardzo młody chłopak, który odkrył dwa zaklęcia Niewybaczalne(Imperio i Avada Kedavra). Został zabity przez zbójów, którzy wtargnęlido jego mieszkania i wypróbowali nowo odkryte zaklecie Avada Kedavra namłodzieńcu.
SAKKAS AMMONIOS (ok.175-242) - neoplatonik. Utrzymywał, żew określonych warunkach dusza może oddzielić się od ciała podczaskontemplacji oraz we śnie
PLOTYN (204-269) - nawiązując dometempsychozy Platona opracował system teorii emanacji, a za FilonemAleksandryjskim stworzył koncepcję ekstazy. Autor m.in. "Enneady", "0ofierze i magii", "0 naszym daimonionie opiekuńczym". "Demony natomiastto istoty powietrzne oraz ogniste, które podobnie jak dusze mogąbłądzić za sprawą dokonanej sztuki magicznej, gdyż w jednej swej częściduszy są bezrozumne".
PORFIRIUSZ (233-304) - autor "0 życiu Plotyna".Opisał walkę na magię Plotyna z Olimpiuszem, dowodząc, że daimonionjego mistrza był pochodzenia boskiego i dlatego zwyciężył słabszegorywala
JAMBLICH (264-339) - uczeń Porfiriusza: kierował neoplatońskąszkołą syryjską. Czynił badania nad teurgią poszukując odpowiedzi,dlaczego demony są posłuszne zaklinającym je magom. Autor "0 misteriachEgipcjan". Opisywał zjawisko hipnozy, nauczał teorii emanacji,analizował sny wieszcze. Uważany był za proroka i cudotwórcę. Uprawiałmagię, latał w powietrzu, porozumiewał się z demonami
ZOSINOS z Panapolis (III/IVw) - twórca największego dzieła alchemicznego, 28tomowej "Encyklopedii Alchemii", niestety prawie całe dziełozniszczono.
FLAVIUS CLAUDIUS JULIANUS (331-363) - studiował teurgię iwiedzę magiczną w pergameńskiej szkole neoplatoników
FIRMIKUS MATERNUSJULIUS (IVw.) - autor ośmiotomowego podręcznika do astrologii orazdzieła, w którym nawołuje do tępienia obrzędów pogańskich
MARCELLUS ZBordeaux (IVw.) - nadworny lekarz Teodozjusza I. W swym traktaciemedycznym zebrał wszystkie znane podówczas recepty magiczne, pomocne wzwalczaniu rozmaitych chorób MARDUK - słynny lekarz i mag babilońskidziałający w państwie Hetytów.
ŚW. HIERONIM (ok.347-420) - opróczznanych dokonań - m.in. przekład Biblii na język łaciński - parał sięalchemią i zgłębiał wiedzę tajemną, nim wstąpił na drogę służby bożej
ŚW. AUGUSTYN (354-430) - oprócz znanych dokonań, w "De civitate Dei" (0mieście bożem) dowodzi, iż demony, istoty zamieszkujące powietrze, sąistotami złymi, mogą jednak, posłuszne zaklęciom magicznym, służyćczłowiekowi, a także utrzymywać z nimi kontakty cielesne (inkuby isukkuby - zob.).W "De divinatione daemonum" (o wróżeniu za pomocądemonów) potępia magię, a zwolenników sztuk czarnoksięskich polecakarać
ŚW. PATRYK (385-17.03.461) - w 432 rozpoczął misję mającą na celuzniszczenie pogaństwa w Irlandii. Ochrzcił głównego kapłana filidów(zob.), sprzymierzył się z podległymi mu braćmi i wydał wojnę upartymdruidom, których moc magiczną zwalczał przy pomocy... swojej wielkiejsztuki czarnoksięskiej. Cudotwórca, dokonywał rzeczy wielkich iniezwykłych, rozkazywał wiatrom i burzom, zmieniał biegi rzek, poruszałgóry itp. Wytępił do nogi wszystkie celtyckie pogańskie demony, którepotem przybrały postać chrześcijańskich diabłów
 PROKLOS (412-485) -neoplatonik. Uprawiał magię. Wypędzał demony, zapobiegał rozmaitymkataklizmom, takim jak trzęsienia ziemi i plagi, sprowadzał i oddalałdeszcz, rozpętywał i spętywał wiatry itp. Pisał o świętychwłaściwościach ziół oraz o rytuałach magicznych. Jego uczniami byliDamacjusz, Olimpiodor i Symlicjusz
DEMOKRYT (460-371) - oprócz znanychdokonań wykładał również - jak twierdzi Pliniusz Starszy (zob.) -wiedzę tajemną i sztuki magiczne oraz pisał dzieła inspirowanykoncepcjami magów Apollobechesa z Koptosu i Dardana z Fenicji
 MYRDDIN(Vw.) - wielki mag, prorok, wieszcz i poeta walijski. Posiadałwszechwiedzę o sztukach tajemnych. Znany jako czarodziej Merlin, wielcepopularny w średniowieczu i odrodzeniu.
ELIPANDUS Z TOLEDO (717-808) -arcybiskup uznany za heretyka. Nawoływał ludzi do wzajemnego oddawaniasobie czci boskiej, jako że Chrystus był synem bożym adoptowanym, takwięc i ludzie są dziećmi bożymi
ŚW. WALPURGA (VIIIw.) - angielskazakonnica, przeorysza zakonu w Heidenheim. Poświęciła życie misjiszerzenia chrześcijaństwa i walce z pogaństwem i demonami. Modlitwa dośw. Walpurgii skutecznie chroni przed każdym urokiem i czartowskągadziną. W nocy 30 kwietnia (jej święto) odbywa się doroczny zjazdszatanów i czarownic w celu omówienia planów złoczynienia ludzkości
DŻAFAR-AL-SOFI (ok.850) - wielki alchemik arabski, badacz przyrody.Twierdził, że wszystkie metale składają się z rtęci i siarki, a ichwłaściwości zależą od stosunku obu składników (pogląd powtarzany przezalchemików z epoki średniowiecza i odrodzenia). Poszukiwał aurumpotabile (pitne złoto) oraz panaceum, obie substancje miały leczyćwszystkie choroby
AL DŻABIR (IX-X) - słynny alchemik, odkrył podobnokwas azotowy, solny, siarkowy i wodę królewską. Prowadził udanedoświadczenia nad transmutacją metali w złoto (chodziło zapewne oposrebrzanie i pozłacanie metali). Przypisuje mu się autorstwo traktatualchemicznego "Summa perfectionis"
KRÓLOWA MAEVE - legendarnaczarownica, która nauczała młodych magów jeszcze przed założeniemSzkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. VICENNA (980-1037) - arabskilekarz, uczony, filozof, autor wielu rozpraw pisanych po arabsku ipersku. Zwolennik neoplatonizmu. Jego "Kanon" - pisma lekarskie,obowiązywał na uniwersytetach do końca XVIII w. Występował przeciwniemu Paracelsus
SOLOMON ibn GABIREL (Ipoł.XIw.) - neoplatonik, poeta,działał w Hiszpanii. Stworzył golema, kobietę, która zajmowała sięgospodarstwem ZLATAN SENIOR YENIZ (995-1063) wynalazł zaklecieoszalamiające i pobudzające. Napisał księge: "Jak zachować się w czasieniebezpieczeństwa". Oparł się na własnych doświadczeniach : spodkanie zwampirami, wilkołakami, smokami, śmierciożercami i innymi groźnymiosobami czy zwierzętami. Miał żonę i dwójkę dzieci.
SYLWESTER II PAPIEŻ(999-1003) - miłośnik wszelkich nauk i wiedzy tajemnej. Filozof,astronom, wynalazca wahadła. Z racji swej rozległej wiedzy, którą nabyłm.in w uniwersytetach arabskich, pomawiano go o pakt z Szatanem
 FULBERTBOJAŹLIWY (1014-1097) - znany z wielkiego tchórzostwa. Zestrachu nigdynie opuszczał swego domu. Zginął pod jego gruzami, gdy dach zawalił sięod rykoszetu czaru obronnego.
PSELLOS MICHAŁ (1018-ok.1076) -bizantyjski teolog, filozof, neoplatonik. Zwrócił się ku idei jedynegoBoga, co zapewniło mu miejsce w filozofii chrześcijańskiej. Pisał onaukach tajemnych, krytykował praktyki czarnej magii
 CHAJJAM OMAR(1040-ok.1122) - wielki astronom perski, matematyk, filozof, poeta.Wprowadził nową rachubę czasu (dokładniejszą od kalendarzagregoriańskiego), zajmował się astrologią horoskopową, choć odnosił sięsceptycznie do sztuki przepowiadania przyszłości z układu gwiazd
WILFRED ELPHICK (1112-1199) - pierwszy czarodziej, którego pobódłafrykański erumpent.
JOACHIM Z Fiore (ok.1132-1202) - teolog, mistyk.Pisał traktaty astrologiczne i alchemiczne
 TEB-TENGRERI - słynny bekina dworze Czyngis-chana, ukarany śmiercią za intrygi polityczne
SCOTTMICHAEL (1170-1232) - urodzony w Szkocji, mieszkał w mieścieczarowników Toledo. Przekładał na łacinę arabskie dzieła o magii ialchemii. Sam jest autorem wielu ksiąg, m.in. "Traktat o czarnychsztukach". Praktykował czarną magię i wywoływał duchy
GROSSETESTE PIOTR(ok.1175-1253) - angielski filozof i alchemik, twórca teorii światła.Początkiem wszechrzeczy, pramaterią, było światło. ALBERT (1193-1280),Albert Wielki, Albertus Magnus. "Wielki w magii naturalnej, większy wfilozofii, największy w teologii." Badacz przyrody, alchemik, miałkontakty z uczonymi arabskimi, opracował dzieła Arystotelesa, byłnauczycielem św. Tomasza z Akwinu. Urodzony w Szwabii, działał wKolonii i w Paryżu. Pozostawił dwa wielkie dzieła o wiedzy magicznej:"Cudowne tajemnice Alberta Wielkiego" oraz, niepewne czy jegoautorstwa, "Wielki skarbiec Alberta Małego" i traktat "De alchemia".Twierdzi w nich, że wszystkie metale w różnej proporcji zawierają rtęći siarkę, zaś trucizny wytwarzane są chemicznie. Skonstruował mówiącą,miedzianą głowę oraz powołał do życia golema, żelazną kobietę, któraporuszała się, otwierała drzwi i witała gości. Kiedy przedstawił jąswojemu uczniowi, Tomaszowi z Akwinu, późniejszy święty uznał automatza dzieło szatana i spowodował jego zniszczenie.
MIKOŁAJ Z Polski (XIIIw.) - dominikanin, wykładowca medycyny w Uniwersytecie w Montpelier.Stworzył system lecznictwa opartego na astrologii - opisał wpływ gwiazdna życie i samopoczucie człowieka - i stosowaniu odpowiednich amuletówzawierających zioła i minerały, które chory winien nosić przy sobie.Zostawił wierszowany traktat o sposobach leczenia, zgodnie z głoszonąprzez siebie nauką.
BRIDGET WENLOCK (1202-1285) - Ekspertka numerologii.Pierwsza ustaliła magiczne właściwości Cyfry siedem.
BACON ROGER(1214-1294) - Doktor mirabilis. Wybitny filozof, teolog, psycholog,matematyk, alchemik, astrolog. Przypisuje mu się wynalezienie soczewki,teleskopu, prochu strzelniczego. Prowadził doświadczenia nadtransmutacją metali, zwalczał praktykowanie magii złoczynnej iczarodziejskiej. Ukarany za praktyki magiczne, spędził czternaście latw więzieniu. Napisał "Lustra Alchemii" i "Traktat o cudownychzjawiskach Natury". Założył w Anglii Zakon Bractwa Różokrzyża oraz kołonaukowe o nazwie Kolegium Niewidzialnych (przekształcone potem w RoyalSociety), skupiając w nim różokrzyżowców
HONORIUSZ III (Papież1216-1227) - zatwierdził zakony franciszkanów i dominikanów, koronowałFryderyka II na cesarza. Posiadał ogromną wiedzę, także z zakresu nauktajemnych oraz czarnej magii, którą podobno, sam uprawiał. Przypisujemu się autorstwo: "Wielkiej Księgi Czarnej Magii - papieża Honoriusza"nazywanej podręcznikiem czarowników
WITELON ERAZM (1220-1270) - właśc.Erazm Ciołek. Uczony, badacz przyrody, metafizyk. Znał św. Tomasza zAkwinu. Autor traktatu "0 optyce". "Perspectiva", "Philosophianaturalis" (Filozofia naturalna) i innych dzieł
ALFONS X MĄDRY(1221-1284) - król Kastylii i Leónu, to pierwszy i ostatni przypadekalchemika (nie skrywanego) w jakiejś Europejskiej rodzinie królewskiej.Alfons X zajmował się także astronomią; prowadził obserwatorium w swejstolicy, Toledo, a także stworzył Tablice Alfonsa (Tablas Alfonsies)dotyczące konstelacji gwiezdnych i ruchów gwiazd. Kazał przetłumaczyćarabski traktat o kamieniach (Lapidario, 1241)
ŚW. TOMASZ z Akwinu(ok.1225-1274) - uczeń św. Alberta Wielkiego. Oprócz znanych dokonań,studiował nauki tajemne, uznawał astrologię. Zniszczył skonstruowanyprzez swego nauczyciela automat uznawszy, iż było to dzieło inspirowaneprzez szatana
SCHWARZ BERTOLD (XIII w.) - poszukując kamieniafilozoficznego, wynalazł materiał wybuchowy i proch strzelniczy
 WILIAMDE LORIS i PIOTR D'APONNA - jedni z pierwszych w zachodniej Europie.
RAIMUNDUS LULLUS - autor traktatów alchemicznych. GEORGE RIPLEY, THOMASCHAROECK - prawdopodobni twórcy kamienia filozoficznego.
JAN BAPTISTAVON HEBNONT - autor dzieł alchemicznych. SIGMUND RICHTER - autor dziełalchemicznych.
HELERETIUS - autor dzieł alchemicznych. Prawie odkryłKamień Filozofów.
IGNATIA WILDSMITH (1227-1320) - czarownica, którawynalazła proszek Fiuuu.
LULIO Raimundo (1235-1315) - Hiszpan, uczeńVillanovy, wybitny matematyk, filozof, teolog, astronom, zwano goOświeconym. Jeden z najtęższych umysłów swoich czasów. Pisał omedycynie, alchemii i wielkiej sztuce, jak nazywał magię. Znawcakabały, zajmował się praktycznie astrologią, alchemią i magią.Utrzymywał kontakty z mahometańską sektą Braci w czystości i korzystałz wiedzy jej członków
ARNOLDO DE VILLA NOVA (1235-1310) - katalońskimedyk. Leczył przy pomocy talizmanów, które sam wytwarzał, a takżestosował w medycynie leki pochodzenia roślinnego i chemicznego.Praktykował alchemię, jest autorem wielu cenionych traktatówalchemicznych JAN XXII papież (1249-334) - wysłał biskupa CahoryGarauda na stos, gdyż był on, jak mniemał, czarownikiem i dybał na jegopapieskie życie za sprawą magicznych figurek woskowych
ECKHART JOHANNES(1260-1329) - niemiecki filozof i kontynuator tradycji Platona, Plotynai Porfiriusza. Dominikanin, teolog, autor "Traktatów i kazań". Głosiłreligię serca, odrzucając organizację kościoła, za swoje poglądy zostałpotępiony w bulli wydanej w r. 1329 przez papieża Jana XXII
JACQUES DEMOLAY - wielki mistrz zakonu templariuszy (1293-1314) skazany, posłynnym procesie w r. 1313 sprowokowanym przez Filipa IV Pięknego ipapieża Klemensa I, wraz z pięćdziesięcioma siedmioma braćmi na śmierćw płomieniach. Według tradycji wielki mistrz umierając rzuciłprzekleństwo na papieża i króla, prorokując rychłe spotkanie przedsądem Bożym. Jak wiadomo, proroctwa wypełniły się
 JAN VAN RUYSBROECK(1293-1381 ) - augustianin, mistyk flamandzki. Doctor extaticus, zwanytakże Wspaniałym. Oprócz dzieł religijnych pozostawił wspomnienia zpodróży po Mongolii, w których, jako pierwszy Europejczyk, pisał oszamanizmie
CYPRIAN YOUDLE (1312-1357) - jedyny sędzia quidditcha,który zmarł podczas meczu. Nidgy nie wykryto sprawcy, choć przyjmujesię, że był na widowni.
 NICHOLAS FLAMEL - (ok.1330-??)Urodził się podParyżem. Imał się różnych zawodów - był poetą, malarzem - zanimzainteresował się astrologią. W 1357 roku, według jego zapisków,nawiedził go anioł, który pokazał mu jakąś księgę i powiedział:„Nicolasie, spójrz na te księgę. Nie zrozumiesz jej nigdy do końca, jaki nikt inny jej nie zrozumie, ale pewnego dnia ujrzysz w niej coś,czego nikt inny nie zobaczy”. Następnego dnia Flamel zobaczył ten samwolumin na półce księgarskiej, oferowany za niską cenę, ponieważ niktnie mógł zrozumieć dziwnego pisma, którym był zapisany. Z olbrzymimwysiłkiem, z pomocą pewnego uczonego, który znał hebrajski, razem zFlamelem odszyfrowali treść książki, która okazała się podręcznikiemtransmutacji zwykłych metali w złoto. Niestety, według zawartej w niejreceptury potrzebny był do tego specjalny składnik zwany KamieniemFilozoficznym, który nie został dokładnie opisany. Flamel latamiprowadził eksperymenty, aby odkryć substancję. 17 stycznia 1383 rokupisze w swoim pamiętniku, że w końcu znalazł to, czego szukał, a poznałto po silnym zapachu. Wypróbował tę metodę kilka razy. Późniejprzeprowadził tę operację z czerwonym kamieniem i podobną ilością rtęcii 25 kwietnia tego samego roku uzyskał taką samą ilość złota. To złotobyło wyraźnie lepsze od normalnego. Wraz z żoną Perenellą trzykrotniedokonał tej przemiany. Podobno dzięki temu stał się bajecznie bogaty.Swoją fortunę przekazał na cele dobroczynne. Kilka osób przysięgało, żew 1761 roku widziało czterystuletniego czarodzieja wraz z żonąPerenellą (żyła 658 lat) w Operze Paryskiej. Podobno po dziś dzieńFlamel pojawia się tu i tam.
CHAVNEEY OLDRIDGE (1342-1379) - pierwszaznana ofiara smoczego trądu. PELACANI BŁAŻEJ z Padwy (XIVw.) - wybitnymatematyk, filozof, astrolog. Reprezentował ateistyczny pogląd naświat. Współcześni nazywali go "doctor diabolicus"
VALENTIN BASIL(XIV-XV w.) - urodził się w Niemczech. Dominikanin alchemik i mag.Specjalizował się w produkcji różdżek magicznych, filtrów miłosnych,chwytał zwierzęta przy pomocy zaklęć czarnoksięskich ROSENKREUTZCHRYSTIAN (1378-1480) - według Johanna Andrea założyciel BractwaRóżanego Krzyża
GIFFORD OLLERTON (1390-1441) - znany pogromcaolbrzymów. Zabił olbrzyma Hengista z Górnego Barnton.
ALBERTA TOOTHILL(1391-1483) - zwyciężczyni Otwartych Mistrzostw Anglii wCzarodziejskich Pojedynkach z 1430 roku. Wsławiła się pokonaniemfaworyta Samsora Wiblina, za pomocą czaru wybuchania. TARAGAJ MUHAMMAD(1394-1449) - nosił przydomek Uług - Beg. Wnuk Timura Wielkiego.Założyciel szkoły astronomicznej, twórca sekstansu. Autor dzieła "Nowetablice gwiezdne": rozważania teoretyczne, metody praktykiastronomicznej, zasady astrologii horoskopowej ETHELRED CZUJNYśredniowiecze. Znany z bronienia się przed niczym i atakowaniupostonnych obserwatorów. Zmarł w więzieniu. MORGANA (Morgan) LE FAY (średniowiecze) - córka króla KornwaliiGorloisa i jego żony Igerny, matki Artura. Siostra albo przyrodniasiostra króla Artura. Zajmowała się czarną magią. PrzeciwniczkaMerlina. MERLIN (średniowiecze) - najsłynniejszy czarodziejwszechczasów. Nazywany niekiedy księciem czarodziejów. Członek dworukróla Artura. Postać stworzona przez Goeffreya z Monmouth (1100-1154) zkilku legendarnych walijskich bardów filidh, w tym jednego o imieniuMyrddin. Pośredni sprawca narodzin Artura (umożliwił UterowiPendragonowi spędzenie nocy z Igerną, żoną Gorloisa w zamian za oddaniepoczętego w ten sposób syna na wychowanie), jego mentor, opiekuniStonehenge doradca. Jest kompilacją czterech postaci mitycznych:pierwszy to tajemniczy bóg Math syn Mathonwy, wuj, nauczyciel ipomocnik mądrego Gwydiona, ojca Lleu Llaw Gyffysa. Drugi - samGwyddion, druid bogów. Trzeci - Myrddin Emrys, półboska postać z pieśnibardów i z triad, poeta, magik, mędrzec i prorok, niekiedy zwanyAmbrosiusem. Czwarty - Taliesin, prawdopodobnie rzeczywisty druid ibard z VI w. Największe wyczyny Merlina to: przeniesienie Stonehenge zIrlandii do Brytanii, wyprorokowanie nadejścia Artura, pomoc w zdobyciuprzez Artura tronu, zbudowanie portów, okrętów i dworów, pomoc worganizacji rządów i rycerstwa Okrągłego Stołu. Zakochany wczarodziejce Nimue (albo Vivien, Pani Jeziora), aby zmiękczyć jej sercewyjawił wszystkie swoje magiczne sekrety i arkana, po czym zostałuwięziony w kryształowej grocie lub w pniu dębu. W ''Taliesin'',pierwszej części cyklu ''Pendragon'' S. Lawheada Merlin = kobuz (ang.)jest to Myrddin Emrys, czyli Ambrosius, i jest synem Taliesina iCharis, córki ostatniego króla Atlantydy (Avallacha, Króla-Rybaka).
WENDELINA DZIWACZNA (średniowiecze) - tak bardzo bawiło ją palenie nastosie, że pozwoliła się złapać czternaście razy w różnychokolicznościach.
CLIODNE (średniowiecze) - irlandzka druidka, odkryławłaściwości księżycowej rozy.
GREGORY POCHLEBCA (średniowiecze) -słynny twórca 'tłustego namaszczenia' - napoju sprawiającego, że pijącybierze ofiarodawcę napoju za najlepszego przyjaciela. Twierdzi się, żewkradając się właski króla Ryszarda zdobył wielką fortunę.
de RAISGILLES, baron Machecoult (1404 - 1440) - marszałek Francji. Praktykowałmagię czarnoksięską, odprawiał czarne msze, oddawał cześć diabłu,któremu składał w ofierze ludzi, a ciał pomordowanych używał do celówrytualnych. Został osądzony i stracony. Źródło wielu legend oSinobrodym
SAMPSON AGNES - oskarżona o czarownictwo wyznała w trakcietortur, że uczestniczyła w wielkim zlocie czarownic i dyr.diabłów, gdzieSzatan wypowiedział wojnę swojemu największemu wrogowi - Jakubowi I(szkocki król osobiście uczestniczył w "rutynowych badaniach")
ŻIDEKPAWEŁ (1413-1471 ) - doktor medycyny, filozof, teolog, wychowanekAkademii Krakowskiej, działał w Pradze. Husyta, (zob. KsięgaTwardowskiego), autor obszernej encyklopedii wiedzy wszystkiej, międzyinnymi o magii i demon.
- legendarny tracki śpiewak, poeta, mąż Eurydyki, założyciel ikapłan sekty religijnej, w części opartej na misteriach dionizyjskich,głoszącej powrót do czystości ducha. Wieszcz, twórca pisma (jak chcąjego czciciele). Podobno autor rozprawy o wpływie kamieni szlachetnychna życie ludzi oraz traktatu o truciznach, a także dzieł o wiedzytajemnej.