Hogwart
Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart
Motto: Draco dormiens nunquam titillandus (Nigdy nie łaskocz śpiącego smoka)

Rok założenia: około 1000
Lokalizacja: Szkocja, Wielka Brytania
Dyrektor: Minerwa McGonagall, przejęła to stanowisko po Albusie Dumbledorze.
Założyciele: Godryk Gryffindor, Helga Hufflepuff, Rowena Ravenclaw, Salazar Slytherin

Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry) – fikcyjna uczelnia kształcąca przyszłych czarodziejów. Dyrektorem Hogwartu był do 1997 roku Albus Dumbledore. Szkoła zlokalizowana jest w średniowiecznym zamku, położonym gdzieś w Szkocji; dokładną lokalizację znają tylko magiczni obywatele.

Hogwart jest szkołą, do której trafić mogą osoby przejawiające magiczne zdolności, i które ukończyły szkolenie w zakresie podstawowym. Do Hogwartu trafia się w wieku lat jedenastu, nauka trwa siedem lat. W trakcie edukacji przechodzi się dwa ważne testy: sumy (standardowe umiejętności magiczne), pisane w piątej klasie, sprawdzające wiedzę ucznia, oraz owutemy (okropnie wyczerpujące testy magiczne) – najważniejsze egzaminy, porównywalne do matury. Hogwart jest placówką koedukacyjną. Uczęszczać do niego mogą zarówno dzieci czarodziejów, jak i dzieci mugoli mające choć kroplę krwi czarodziejów przez co wykazujące odpowiednie predyspozycje.

Szkoła została założona około tysiąca lat temu przez czwórkę największych czarodziejów tamtych czasów: Godrica Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina, po nazwiskach których nazwy noszą hogwarckie domy (patrz: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw, Slytherin). Początkowo założyciele samodzielnie wybierali osoby, które godne są studiowania magii. Po pewnym czasie Slytherin zażądał, aby nauczać tylko osoby „czystej krwi”, jednak nie zdołał przekonać innych, więc opuścił zamek. Wokół tego wydarzenia narosła legenda o Komnacie Tajemnic.
Po śmierci założycieli ich dzieło zostało kontynuowane. Pozostała po nich Tiara Przydziału, dokonująca selekcji uczniów do poszczególnych domów.

Uczeń po otrzymaniu przydziału zamieszkuje wraz z innymi członkami domu w dormitorium, w którym spędza wolny czas: uczy się, relaksuje itd. Do szkoły uczeń dojeżdża Hogwarts Expressem - pociągiem odjeżdżającym z peronu 9 i ¾ (z londyńskiego dworca King's Cross), tymże pociągiem wraca do domu na zimowe i letnie ferie.

Początkowo wszyscy uczniowie uczą się tych samych, podstawowych przedmiotów, m.in. transmutacji, obrony przed czarną magią, eliksirów i zaklęć. W trzeciej klasie do przedmiotów tych dochodzą jeszcze te, które wybrali uczniowie. Mogą wybierać spośród np.: mugoloznawstwa, starożytnych runów, numerologii, wróżbiarstwa, opieki nad magicznymi stworzeniami. Od trzeciej klasy uczniom wolno także w określone dni wyjść do Hogsmeade, wioski położonej niedaleko Hogwartu (jedynej wioski w całej Wielkiej Brytanii zamieszkanej wyłącznie przez czarodziejów).

Porządku w Hogwarcie pilnują prefekci, wybierani spośród starszych klas, oraz woźny Argus Filch. Zamek jest potężną budowlą, pełną magicznych przejść, pomieszczeń zmieniających się przy każdym wejściu, schodów, lubiących zmieniać swoje położenie, mówiących zbroi rycerzy, obrazów, których „lokatorzy” żyją swoim życiem, czy duchów, za życia należących do różnych sfer. To wszystko sprawia, że Hogwart jest szkołą wyjątkową, fascynuje każdego, kto się w nim znajdzie. Zbadanie wszystkich jego tajemnic i zakamarków jest niemalże niemożliwe, dotychczas udało się to bardzo niewielu osobom.

Hogsmeade

Hogsmeade jest to jedyna miejscowość w Wielkiej Brytanii zamieszkana wyłącznie przez czarodziejów. Znajduje się ona w bliżej nieokreślonym miejscu, nieopodal szkoły czarodziejów Hogwartu. W ciągu roku szkolnego uczniowie szkoły uczący się w niej trzeci rok, a także starsi, po uzyskaniu zgody opiekunów mogą w wyznaczonych terminach zwiedzać wioskę pod opieką nauczycieli. W Hogsmeade odbywają się praktyczne kursy teleportacji, znajduje się kilka sklepów magicznych, Wrzeszcząca Chata i stacja kolejowa.

Magiczne sklepy i miejsca w Hogsmeade

Pub pod Trzema Miotłami
Bardzo lubiana kafejka; przysmakiem uczniów jest tutaj piwo kremowe. Właścicielem pubu jest Madame Rosmerta, która mieszka nad nim.

Wrzeszcząca Chata
"Niby"-nawiedzony, bardzo stary dom; tak naprawdę Remus Lupin przekształcał się tam w wilkołaka, co jest bardzo bolesne, dlatego ludzie myśleli, że dom jest nawiedzony

Gospoda Pod Świńskim Łbem
W tej "kawiarni" kręcą się sami podejrzani ludzie; w pierwszym tomie przygód Harry'ego Pottera, Hagrid wygrał tam norweskiego smoka, którego potem musiał oddać.

Sklep Zonka
Sklep z magicznymi przedmiotami robiącymi kawały; szczególnie lubiany przez bliźniaków Weasley'ów. Artykuły znajdujące się w sklepie są bardzo różnorodne i wymyślne.

Herbaciarnia u pani Puddifoot
W tym lokalu Harry z Cho umówili się na walentynki; nad głowami zakochanych wysypywało się konfetti; herbaciarnia nie jest szczegółowo opisana w powieści

Miodowe Królestwo
Sklep z magicznymi słodyczami

Stacja kolejowa Hogsmeade
Stacja kolejowa to miejsce gdzie pociąg przyjeżdża ze stacji King's Cross.

Sowia poczta
Sowia poczta jest pełna sów, które są oznaczone kolorami według szybkości w jakiej dostarczają list.

Azkaban Azkaban to więzienie czarodziejów leżące gdzieś na morzu Arktycznym. Dokładnego położenia nie znamy. Jest to więzienie dla okrutnych czarodziejów, morderców i przestępców. Nie można go porównać do więzienia mugolskiego, ponieważ jest zupełnie inne. Strażnikami Azkabanu są dementorzy - potwory wysysające szczęście i radość. Najgorszą karą w świecie czarodziejów jest pocałunek dementora - wyssanie duszy z człowieka, lecz nie uśmiercenie go. Człowiek nie może żyć wśród dementorów, ponieważ wysysają one duszę. Najczęściej więźniowie Azkabanu umierają po kilku miesiącach.

Bank Gringotta to najbezpieczniejsze miejsce na Ziemi (oprócz Hogwartu). Jest to bank czarodziejów należący do Goblinów. Skarbca strzegą zaklęcia, czary, a podobno także smoki. Bank Gringotta znajduje się na końcu ulicy Pokątnej i wyrasta ponad okoliczne sklepy. Jest to śnieżnobiały budynek w szkarłatno - złotej liberii, o potężnych drzwiach z brązu. W środku znajdują się drugie, srebrne drzwi, z wygrawerowanymi słowami: 
"Wejdź tu, przybyszu, lecz pomnij na los,
Tych, którzy dybią na cudzy trzos.
Bo ci, którzy biorą, co nie jest ich,
Wnet pożałują żądz niskich swych.
Więc jeśli wchodzisz, by zwiedzić loch
I wykraść złoto, obrócisz się w proch.
Złodzieju, strzeż się, usłyszałeś dzwon
Co ci zwiastuje pewny, szybki zgon.
Jeśli zagarniesz cudzy trzos,
Znajdziesz nie złoto, lecz marny los. "

Aby dostać się na Ulicę Pokątną należy przejść przez Dziurawy Kocioł i uderzyć w mur znajdujący się za pubem ( a dokładnie cegłówkę po prawej stronie, później trzy do góry i dwie naprzeciwko). Po tym otwiera się nam magiczny świat, a dokładniej długa ulica z mnóstwem sklepów, w których można kupić wszystko, co jest potrzebne czarodziejowi.

Dziurawy Kocioł - nie znajduje się na ulicy Pokątnej, ale jest swojego rodzaju mostem łączącym dwa światy. Został zbudowany przez Daisy Dodderidge około 1500 roku i znajduje się między sklepem z płytami a księgarnią. Obecnym właścicielem jest Tom (łysy i bezzębny mężczyzna). Dziurawy Kocioł to nie tylko pub i "jadłodajnia" ale służy też jako hotel. Do wyposażenia pokoju wchodzi m.in. magiczne mówiące lustro. Oprócz tego na dole znajduje się duża jadalnia.

Sklepy na ulicy Pokątnej:

Apteka Slug&Jiggers - sprzedawane są tu składniki potrzebne do robienia mikstur. Ten fascynujący sklep jest wypełniony beczkami z dziwnymi substancjami, słoiki z ziołami i proszkami, a z sugitu zwisają kły, pazury, pióra itp. W sklepie niezbyt przyjemnie pachnie - zapach zepsutej kapusty.

Sklep z kociołkami - sklep znajdujący się najbliżej wejścia na ulice Pokątną. Można tu kupić wszystkie rodzaje kociołków: różnej pojemności, z różnego materiału lub samo mieszające się.

Prorok Codzienny - Na ulicy Pokątnej znajduje się redakcja tej gazety. Wszelkie pytania miały być tam wysyłane przez sowią pocztę.

Sowie Imperium Eyelopa - ciemny sklep, który zgodnie z szyldem sprzedaje wszystkie rodzaje sów: puszczyki, śnieżne, brązowe itp. Hagrid kupił tu Hedwigę dla Harrego.

Lodziarnia Floreana Fortescu'a - Sklep z lodami, który w ciepłe dni ma wystawione parasole i miejsce do siedzenia na zewnątrz. Właściciel jest bardzo miły i pomagał napisać Harremu esej oraz dawał mu darmowe porcje lodów.

Esy i Floresy - właściciel jest trochę niemiły, ale nic w tym dziwnego, ponieważ musi męczyć się z różnymi książkami m.in. z takimi, które gryzą lub znikają.

Gambol&Japes - sklep z zabawnymi rzeczami, taki, jaki chcieliby otworzyć bliźniacy. Często odwiedzają go Fred i George (kupili tu m.in. zimne fajerwerki)

Bank Gringotta - biały, duży budynek prowadzony przez Gobliny, które bardzo mocno strzegą swoich tajemnic.

Aleja Śmiertelnego Nokturnu znajduje się blisko. Stanowiska goblinów są na parterze, ale wszystkie skrytki są głęboko pod ziemią gdzie trzeba jechać specjalnym wózkiem. Krążą plotki, że gobliny do strzeżenia bardzo wartościowych skrytek używają smoków i sfinksów.

Śmieciarnia - sklep pełen zepsutych sprzętów m.in. różdżek, wag. Wzrok Percyego przyciągnęła książka "Prefekci, którzy zdobyli władzę". Szaty na wszystkie okazje

Madame Malkin - właścicielka jest bardzo miłą osobę i nosi fiołkową szatę. Szaty do Hogwartu mogą być tu kupione lub szyte na zamówienie. Podczas jednej letniej wyprzedaży sprzedawali szaty: pogrubiające, wyszczuplające, samoprasujące, upiększające, gładkie itp.

Magiczna Menażeria - Hermiona kupiła tu Krzywołapa. Sklep jest zastawiony mnóstwem klatek i jest tam bardzo głośno. Właścicielką jest wiedźma nosząca ciemne okulary. Służy radą i oprócz zwierząt sprzedaje dla nich leki, jedzenie itp.

Ollivanderowie - sklep z różdżkami. Jest bardzo wąski i mały. Na półkach poukładane są pudełka z różdżkami. Na wystawie jest tylko jedna różdżka a całe wyposażenie sklepu to kręcony fotel.

Sklep z przyborami do Quidditcha- ulubiony sklep Harrego. Podczas swojego pobytu w Dziurawym Kotle przychodził do niego codziennie. Można tu kupić oprócz mioteł sprzęt do ich czyszczenia, naprawiania itd. oraz szaty do gry w Quidditcha.

Sklep papierniczy - można tu kupić pióra, pergaminy, atrament i wszystko potrzebne do pisania.

Wycieczki - to "biuro podróży" ogłasza się w Proroku. Oferują różne typy wakacji np. do transylwanii, na wycieczkę, aby zobaczyć Zombie lub w okolice Trójkąta Bermudzkiego. Pod reklamą małym drukiem jest napisane, że nie biorą odpowiedzialności za śmierć bądź uszkodzenia ciała.

Beauxbatons - to francuska Akademia Magii, jedna z trzech największych Szkół Magii w Europie, obok Durmstrangu i Hogwartu. W HP i CO przybywa stamtąd na Turniej Trójmagiczny w Hogwarcie Fleur Delacour wraz z reprezentacją uczniów pod opieką dyrektorki szkoły , madame Olimpii Maxime (półolbrzymki). Delegacja przybyła wielką niebieską karetą wielkości dużego domu zaprzęgniętą w tuzin skrzydlatych złotobrązowych koni, każdy wielkości słonia. Herbem Beauxbatons są dwie skrzyżowane różdżki, z każdej wytryskają trzy gwiazdy. Uczniowie Beauxbatons noszą jedwabne bladoniebieskie szaty. Jedynymi uczniami znanymi z nazwiska są siostry Fleur i Gabrielle Delacour.

Durmstrang - ta Szkoła Magii mieści się gdzieś na północy, ponieważ jej uczniowie noszą futra. Najprawdopodobniej leży w Szwecji lub w Norwegii. Kładzie się tam duży nacisk na czystość krwi i czarną magię. Pokazuje się tam nie tylko jak się bronić przed czarną magią, ale także naucza się jej tam. Dyrektor to były więzień Azkabanu i śmierciożerca, Igor Karkarov. Poznaliśmy ucznia tej szkoły, Wiktora Kruma, na mistrzostwach świata w Quidditchu oraz w delegacji Durmstrangu w Turnieju Trójmagicznym. Uczniowie tej szkoły nosili na sobie krwistoczerwone szaty. Do Hogwartu przybyli łodzią podwodną, która wyłoniła się z jeziora. Podobnie jak pozostałe szkoły jego położenie nikomu nie jest znane. Jedynymi znanymi uczniami tej szkoły są Wiktor Krum i Poliakow.
                      Qudditch:

Armaty z Chudley
Armaty zdobyły mistrzostwo 21 razy, ale od 1892roku grają słabo i niedocierają do finału. Noszą pomarańczowe szaty z pędzącą kulą armatnią i literami AC na plecach. w 1972 roku zmieniono zmieniono hasło klubu, które do tej pory brzmiało: "Zwyciężymy". Obecnie brzmi ono : "Trzymajmy kciuki i nie traćmy nadziei". Zagorzałym fanem tej drużyny jest Ron Weasley.

Chluba Portree
Drużyna pochodzi z wyspy Skye, gdzie założono ją w 1292. "Chluby", jak ich nazywają kibice, noszą ciemnopurpurowe szaty ze złotą gwiazdą na piersi.

Harpie z Holyhead
Harpie to bardzo stary klub walijski (założony w 1203 roku), jako jedyny w świecie przyjmujący wyłącznie czarownice. Harpie mają ciemnozielone szaty ze złotym pazurem na piersi. Rozegrany przez nie w 1953 roku zwycięski mecz z Sokołami z Heidelburgu uważany jest za jeden z najlepszych w historii quidditcha. Trwał siedem dni i zakończył się efektywnym złapaniem znicza przez szukającą Harpii, Glynnis Gryffiths.

Jastrzębie z Falmouth
Jastrzębie noszą szaty w kolorach ciemnoszarym i białym z głową jastrzębia na piersi. Znani są z bardzo ostrej gry. Hasło klubu : "Wygramy,a jak nie, to przynajmniej rozwalimy kilka łbów".

Katapulty z Caerphilly
Walijski klub katapult powstał w 1402 roku. Zawodnicy noszą szaty w pionowe jasnozielone i szkarłatne pasy. Katapulty 18 razy zdobyły mistrzostwo Ligi, a w 1956 roku, w finałowym meczu mistrzostw Europy, pokonały norweskie Kanie z Karasjok.

Nietoperze z Ballycastle
Najznakomitsza drużyna irlandzka, która już 27 razy zdobyła mistrzostwo Ligi Quidditcha, co daje jej drugie miejsce w statystyce ligi. Członkowie drużyny
noszą czarne szaty ze szkarłatnym nietoperzem na piersi.

Osy z Wimbourne
Osy mają szaty w poziome, żółto-czarne pasy z wizerunkiem osy na piersi.
Założona w 1312 drużyna była była 18 razy mistrzem ligi i dwukrotnie grała w półfinałach mistrzostw Europy.

Pustułki z Kenmare
Ta irlandzka drużyna została założona w 1291 roku. Postułki mają
szmaragdowe z odwróconymi do siebie grzbietami żółtymi literami P i K na piersi.

Sroki z Montrose
Sroki są najskuteczniejszą drużyną w historii ligi brytyjsko-irlandzkiej, której mistrzostwo zdobyły aż 32 razy.
Dwukrotnie zostały mistrzami Europy.

Strzały z Appleby
Ta pochądząca z północnej Anglii drużyna powstała w1612 roku. Noszą jasnoniebieskie szaty z wyszytą na nich srebrną strzałą.

Tajfuny z Tutshill
Tajfuny mają błękitne szaty z podwójnym granatowym T na piersi i plecach.
Drużyna została założona w 1520roku. Tajfuny pięć razy z rzędu zdobyły mistrzostwo ligi. Jest to rekord wśród drużyn brytyjskich i irlandzkich.

Wędrowcy z Wigtown
Ten klub został założony w 1422 roku przez siedmioro latorośli pewnego czarodzieja-rzeźnika. Czterech braci i trzy siostry utworzyło wspaniale zgraną drużyną, która żadko przegrywała mecze. Wędrowcy noszą krwistoczerwoną
szatę ze srebrnym toporem na piersi.

Zjednoczeni z Puddlemere
Ta założona w 1163 roku drużyna jest najstarsza w całej lidze. Ma na
swym koncie 22 tytuły mistrzów ligi i 2 mistrzów Europy. Zawodnicy tej drużyny noszą granatowe szaty z dwoma skrzyżowanymi złotymi łodyżkami sitowia.

Quidditch wciąż fascynuje wielu fanów na całym świecie. Dzisiaj każdy nabywca biletu na mecz quidditcha ma pewność, że będzie świadkiem wymyślnej rywalizacji między znakomicie wyszkolonymi zawodnikami (chyba że znicz zostanie złapany w pierwszych pięciu minutach meczu, co sprawia, że wszyscy czują się nieco oszukani). Widomym tego świadectwem są rozmaite trudne uderzenia, formacje i kombinacje taktyczne wprowadzone przez czarownice i czarodziejów w ciągu długiej historii tej widowiskowej dyscypliny. Oto niektóre z nich.

Dubel {Dopplebeater Defence}
Obaj pałkarze uderzają w tłuczek jednocześnie, co znacznie wzmacnia siłę odbicia i zwiększa zagrożenie atakowanego żelazną piłką przeciwnika.

Głowa jastrzębia {Hawkshead Attacking Formation}
Ścigający tworzą formację w kształcie grotu strzały i szarżują razem na bramki, wzbudzając popłoch wśród przeciwników, którzy najczęściej pierzchają przed nimi na boki.

Kleszcze Parkina {Parkin's Pincer}
Nazwa pochodzi od jednego z członków drużyny Wędrowców z Wigtown, którzy podobno pierwsi zastosowali ten manewr. Dwaj ścigający zbliżają się do ścigającego przeciwników z obu stron, podczas gdy trzeci szarżuje na niego z przodu.

Manewr Porskowej {Porskoff Ploy}
Ścigający, będąc w posiadaniu kafla, szybuje w górę, co sugeruje ścigającym przeciwników, że będzie szarżował na bramkę i strzelał, podczas gdy w rzeczywistości rzuca kafla swojemu partnerowi czekającemu niżej na to podanie. Istotą tego manewru jest nienaganna synchronizacja ruchów i pozycji. Nazwa pochodzi od rosyjskiej ścigającej, Pietrowny Porskowej.

Odbicie do tyłu {Bludger Backbeat}
Manewr polegający na odbiciu tłuczka przez pałkarza z zamaszystego bekhendu do tyłu. Trudny do wykonania z pożądaną precyzją, ale bardzo skutecznie mylący przeciwników.

Podwójna ósemka {Double Eight Loop)
Manewr obrońcy stosowany zwykle przy obronie rzutu karnego. Obrońca śmiga z zawrotną szybkością wokół wszystkich trzech pętli bramek, by zablokować kafla.

Przerzutka {Reverse Pass}
Ścigający rzuca kafla do partnera ponad swoim ramieniem. Zagranie trudne, bo wymaga znakomitej precyzji.

Rozgwiazda {Starfish and Stick}
Obrońca zwisa z trzymanej poziomo miotły, trzymając się rączki jedną ręką i zagiętą stopą, wyciągając jak najdalej drugą rękę i nogę. Nie radzimy próbować rozgwiazdy bez miotły.

Transylwanka {Transylvanian Tackle}
Jest to zagranie po raz pierwszy zastosowane podczas mistrzostw świata w 1473 roku i polegające na pozorowanym uderzeniu wymierzonym w nos przeciwnika. Dopóki
dłoń nie dotknie nosa, zagranie uważane jest za przepisowe, ale bardzo trudno powstrzymać dłoń w ostatniej chwili, gdy obaj zawodnicy pędzą na najszybszych miotłach sportowych.

Woollongong shimmy
Manewr doprowadzony do perfekcji przez australijskich Wojowników z Woollongong, polegający na zygzakowatym locie, mającym na celu rozproszenie ścigających przeciwnika.

Zagranie Plumptona {Plumpton Pass}
Zagranie szukającego, który pozornie beztrosko zgarnia znicz do rękawa. Nazwa pochodzi od Rodericka Plumptona z drużyny Tajfunów z Tutshill, który zastosował ów manewr w 1921 roku; jego rekordowo szybkie schwytanie znicza przeszło do historii quidditcha. Niektórzy sceptycy uważali, że był to czysty przypadek, ale Plumpton twierdził do samej śmierci, że był to manewr uprzednio zaplanowany i podczas meczu zamierzony.

Zwis leniwca {Sloth Grip Roll}
Chroniąc się przed uderzeniem tłuczka, zawodnik zwisa z miotły głową w dół, trzymając się jej rękami i stopami.

Zwód Wrońskiego {Wronski Feint}
Szukający nurkuje z zawrotną szybkością ku ziemi, udając, że w dole zobaczył znicza, ale w ostatniej chwili hamuje i podrywa się w górę. Celem manewru jest skłonienie szukającego przeciwników do naśladownictwa w nadziei, że nie zdąży wyhamować i trzaśnie w ziemię. Nazwa pochodzi od słynnego polskiego szukającego, Józefa Wrońskiego.

Wiadomo, że “przepisy są po to, aby je łamać". W kronikach Departamentu Czarodziejskich Gier i Sportów odnotowano siedemset rodzajów fauli w quidditchu; wszystkie z nich miały miejsce podczas finałów pierwszych mistrzostw świata w 1473 roku. Pełna lista tych fauli nigdy jednak nie została podana do publicznej wiadomości. Departament uważa, że czarodzieje i czarownice, którzy by ją zobaczyli, mogliby “ściągnąć jakieś pomysły". Podczas gromadzenia materiałów do tej książki uzyskałem wgląd w dokumenty odnoszące się do tych fauli i zgadzam się całkowicie z poglądem, że ich publikacja nie leży w interesie publicznym. Tak czy inaczej dziewięćdziesiąt procent odnotowanych fauli jest obecnie niewykonywalne, bo łączy się z użyciem różdżki podczas gry, a to zostało zakazane już w 1538 roku. Jeśli chodzi o pozostałe dziesięć procent, to z całą pewnością można stwierdzić, iż większości z nich nie popełniłby dzisiaj nawet najbardziej brutalny zawodnik. Oto przykłady: podpalanie ogona miotły przeciwnika, atakowanie miotły przeciwnika maczugą, atakowanie przeciwnika toporem. Nie oznacza to, że współcześni gracze w quidditcha nigdy nie łamią przepisów. Poniżej zamieszczam listę dziesięciu najczęstszych fauli. W pierwszej kolumnie podaję zwyczajową nazwę każdego z nich.

Faule
Trał
Do wszystkich graczy
Chwytanie miotły przeciwnika za ogon, w celu jej spowolnienia lub zatrzymania.

Szarża
Do wszystkich graczy
Nalatywanie na przeciwnika z zamiarem spowodowania kraksy.

Blok
Do wszystkich graczy
Blokowanie swoją miotłą rączki miotły przeciwnika w celu wytrącenia go z kursu.

Stłuczka
Tylko do pałkarzy
Wybicie tłuczka w kierunku widowni, powodując zatrzymanie gry w celu ratowania widowni. Używane przez niegodziwych graczy by powstrzymać cigającego od strzelenia gola.

Szturch
Do wszystkich graczy
Brutalne zagraniem łokciem wobec przeciwnika.

Nicowanie
Tylko do obrońcy
Wsadzenie jakiejkolwiek częci ciała do obręczy w celu wybicia kafla. Obrońca powinien blokować obręcz z przodu a nie z tyłu!

Wtyk
Tylko do cigających
Trzymanie kafla w chwili gdy przechodzi on przez obręcz. Kafel musi być rzucony!

Spalenie Znicza
Do wszystkich graczy, oprócz szukającego
Złapanie lub dotknięcie znicza przez jakiegokolwiek gracza poza szukającym.

Ogłupianie
Tylko do ścigających
Wtargnięcie na pole bramkowe więcej niż jednego ścigającego.