Historia Magii co to jest?

Historia Magii to dziedzina wiedzy, której żadny człowiek nie pozna w całości... prubójąc ją odkrywać można zgubić teraźniejszość... a terażniejszość po jednej nieskończonej sekundy jest już przeszłością. Chwile, w których czujemy, myślimy , kochamy są historią nas samych. Nigdy nie dowiemy się co działo się z każdą osobą na świecie w wybranym momencie. Chcąc się zagłębić w to co chcemy tracimy cząstkę siebie. Historia to to co chcielibyśmy również powiedzieć, to co myślimy... nie odgadniemy tego co kto myślał... Krótko mówiąc historia nigdy nie będzię pełną prawdą... Prawda... to uczucia, myśli , słowa wypowiedziane nie tylko do osoby... ty które wywalamy an wiatr też są czymś znaczącym... Historia to wszystko co sie dzieje. Odkrywamy historie transmutacji, zwierząt, roślin, ludzi... wszystkich istot nie tylko tych myślących... nawet Ci, którzy wbijają wiedzę do książek... tak te książki to też historia... Mugole chodzący do KFC na urodziny i zwiedzający budynek... poznają historię... HISTORIA to słowo znaczące wszystko , a historia magii to tez jakaś część historii, która chcąc czy nie chcąc nie ma granic. Nie ma początku ani końca, nawet gdy już nas nie ma to historia ma swój dalszy ciąg... ciąg, który każdy może zerwać jednakżew tym momencie łańcuch łączy się z inną częścią.
Historię może odkryć każdy ale wybrana jednostka w swoim kręgu możliwości. Ponieważ ludzie są częścią historii to można też powiedzieć, że przyszłość to historia... to wszystko jest zapisane poprzez inne wydarzenia. np. jeżeli ktoś by się przeniósł w czasie i by chciał zmienić historię to nie mozna wiedzieć jakie by były tego skutki. Nie można przewidzieć czy wogóle będzie się , żyło i istniało... Dlatego historii nie odkrywamy poprzez przeniesienie się w czasie , bo i tak nie cofniemy sie zbyt daleko aby dowiedzieć się wszystkiego. Na kółku będziemy rozważać co może się stać jeżeli pojawimy się w danym momencie.... Niektórzy uważają, że jak odkryją , poprzez archeologie jakieś szczątki przeszłości to i tak nie mogą wiedzieć czy dobrze natrafili na to co chcą. Niby mają te wszystkie sprzęty, technologie... no ale przecież każdy jest omylny... ta historia , której będziemy się uczyć to będzie właśnie ta historia, która została odkryta przez innych... ale na nasze szczęście będe dawać dużo komentarzy aby nie być kretynem, który wierzy we wszystko co ktoś inny napisał ) Najwiarygodniejszą historię można usłyszeć u swoich dziadków czy u wampirów... Niektórzy jednak robią sobie na rękę i umysł im już przeszkadza w takim stopniu, że zmienią część prawdy w fikcję... poprzez opowiadania powstają baśnie i legendy... jak dobrze wszyscy wiecie to one mają część prawdy i sporo fikcji.. rzeczy zapisywane w książkach , te wszystkie opowiadania to są wymysły człowieka, człowieka , który nawet nie zdaje sobie sprawy z tego co robi- tworzy historię, którą czytają inni.
 
Wstęp do historii 

Istnieje wiele klasyfikacji magiijako takiej. Zasadniczy podział mówi o magii białej (dobroczynnej) imagii czarnej (niszczycielskiej). Magia biała jest praktykowanazazwyczaj dla osiągnięcia dobrego celu, czasami niesie pomoc ludziom iświatu w ogóle. Dużo bardziej groźna w skutkach, wręcz nagannamoralnie, jest magia czarna. Jak sama nazwa wskazuje nawiązuje dociemnej strony ludzkiego charakteru i “księcia ciemności”. Jest onawykorzystywana do egoistycznych czy wręcz niegodziwych celów. Oprócztego podziału wszelką magię białą i czarną dzieli się na “wysoką” i“niską”. Magia niska nie wymaga żadnego wykształcenia czy szczególnejinteligencji. Dotyczy zazwyczaj przekazu ustnego, eksperymentówmających charakter “zamawiań”, rzucania uroków itp. Magia “wysoka”wymaga długiego przygotowania i nauki. Nie każdy może zostać magiem,trzeba mieć specjalne zadatki czy predyspozycje. Zdolności magiczne uludzi są najczęściej wynikiem: dziedziczenia, eksperymentówokultystycznych oraz przekazywania zdolności okultystycznych z jednej osoby na drugą.
 
Prehistoria

Początki Prehistoria to początkowy okres dziejów ludzkości do mniejwięcej 3300 p.n.e., to znaczy do momentu, w którym przypuszczalniewynaleziono pismo. Podstawową trudność w badaniu religiiprehistorycznych stanowi brak źródeł pisanych. Badacze stają wobecmilczących zabytków przeszłości: kości, głazów ułożonych w szczególnysposób, grubo ciosanych figur kamiennych, malowideł naskalnych,narzędzi i innych pozostałości, których funkcję i zastosowanie nie jestłatwo rozszyfrować. Dla przykładu: siekierka może służyć do ścinaniagrubszych gałęzi, ale może służyć także do rytualnego zabiciazwierzęcia ofiarnego, lub nawet człowieka; znalezione ludzkie szczątkimogły należeć do kogoś, kto zmarł w czasie batalii, ale mogły należećteż do ofiary jakiegoś krwawego rytuału; naczynia mogą pełnićniezliczone funkcje tak w życiu codziennym, jak i w czasie magicznychobrządków lub religijnych świąt. Interpretacja tych obiektów możliwajest na drodze analogii. Znaleziska zostają umieszczone w kontekście,który mógłby rzucić światło na ich pierwotne znacznie. Wyciąganewnioski mają jednak charakter hipotetyczny i ulegają zmianie w miaręrozwoju naszej wiedzy o najdawniejszej przeszłości. Badania archeologói innych naukowcoów dowodzą, że początków magii możemy doszukiwać sięjuż w epoce prehistorycznej. Jak powstała różdżka? Może wyglądało totak: Jaskiniowiec po straszliwej burzy szukał schronienia. Idąc znalazłodłamaną gałąź, która została lekko przypalona od walnięcia pioruna wdrzewo. Gałąź upaprał błotem. Zaczął go oglądać z prawej i z lewej i -jak to się spodziewać po osobniku mało rozumnym - dźgnął się(najprawdopodobniej) w oko. Zdenerwowany zaczął wymachiwać "patykiem" i"jakimś dziwnym sposobem" na końcu różdżki zaiskrzył ogień. I takzostała wynaleziona nie tylko różdżka, ale także ogień i pierwszezaklęcie, ale oczywiście jaskiniowiec nie zrozumiał, co właśnie zrobił.Po wielu latach to zaklęcie nabrało normalniejszego kształtu. Historiaoczywiście nie może być w stu procentach potwierdzona. W czasachnajdawniejszych mają swój początek wszelakie wierzenia religijne.Pozostałości po dawnych ludziach wskazują na stosowanie rytuałów. Wtedymagia wyglądała troszkę inaczej, była integralną częścią życiaczłowieka. Była powszechnie akceptowana i zdawano sobie sprawę z jejistnienia. Nie trzeba było tego zjawiska ukrywać, tak jak to dzieje sięod średniowiecza do teraz. Działo się tak najprawdopodobniej dlatego,że ludzie nie zdawali sobie z potęgi magii i ci, którzy się nią nieposługiwali nie mieli powodu, by się jej bać. 
 
Starożytność

Nie można jednoznacznie wskazać miejsca narodzinmagii. Być może ludzie odkrywali ją jednocześnie w różnych zakątkachglobu? W tym rozdziale zajmiemy się niektórymi ludami starożytnymi,które zasługują na szczególną uwagę.

STAROŻYTNY EGIPT

 Dolina Nilu w3000 roku p.n.e. była tarliskiem magii. Żadna starożytna cywilizacjanie była tak przepełniona zainteresowaniem zmarłymi i życiempozagrobowym. Najbardziej wiarygodne źródła podają, że początków magiinalezy poszukiwać w Egipcie, pierwsze zaklęcie, pierwsi magowie...Wszystko to wywodzi się ze starożytnego Egiptu. Z hieroglifów, którychEgipcjanie używali jako pisma wynika, że egipska magia i religia byłyblisko ze sobą związane. Bogowie egipscy, w przeciwieństwie do tych zinnych kultur, powierzyli ludzkości wiedzę magiczną. (Dla porównania:wg greckiej mitologii tytan Prometeusz – jego imię oznacza„przewidujący” – musiał oszukać bogów, aby zdobyć dla ludzi ogień,symbol życia i wiedzy!). Wg egipskich wierzeń magia została stworzona wpostaci boga Heka tuż po stworzeniu świata. Imię Heka stało się słowemoznaczającym „magię”. Słowo to zostało przejęte przez Greków, którzynadali mu grecką pisownię i wymowę. Tak powstało słowo mageia, odktórego wywodzi się słowo używane obecnie w większości językóweuropejskich. Thot, najwyższy władcadomu życia i pierwszy wtajemniczonybył bogiem lecznictwa – które w starożytnych kulturach było zawszepowiązane z czarodziejstwem – a także astronomii i matematyki.Przedstawiano go często z piórem i twierdzono, że jest autoremtajemniczych ksiąg odsłaniających sekrety alchemii i wiedzy owszechświecie. Podobno jedna z tych ksiąg została zapieczętowana wzłotej szkatule i umieszczona ukrytej świątyni. Ponadto Thot byłrównież opiekunem Boskiego Pisma, jak nazywano hieroglify. Egipcjaniegłęboko wierzyli w skuteczność czarów i zaklęć. Czasami wymawianomagiczne formuły nad woskową albo glinianą figurką osoby lub rzeczy,którą chciano zaczarować. Zaklęcia te były zazwyczaj używane doleczenia, ale znane są też mniej godne naśladowania sposoby ichwykorzystywania. Pewien czarodziej, Weba-aner, miał podobno przemienićw sądzie figurkę krokodyla w żywe zwierzę. Groźna bestia zabiła obrońcękrólowej-cudzołożnicy, po czym została z powrotem zamieniona w figurkę.Inny kapłan-czarownik „władał wszystkimi królami za pomocą swychmagicznych mocy”. Topił makiety swoich statków, powodując w ten sposóbzatopienie prawdziwych flot. Egipska magia była jednak bardziejzwiązana z osobistą świętością niż doczesnymi bogactwami. Wg tekstuźródłowego, „ten, kto jest kapłanem żywych... spełnia swoje zadania,nie oczekując w zamian nagrody. Taki nauczyciel żyje prawdziwiepobożnym życiem.” Z Egiptu wywodzi się także skarabeusz, żuk, któregozarówno uczniowie Akademii Magii jak i ich Absolwenci znają bardzodobrze (gdyż są używane przy produkcji eliksirów). Skarabeusze (wPolsce nazywane poświętnikami) zbierają i toczą kule nawozu, w którychskładają jaja. W starożytnym Egipcie to toczenie kul uznawane było zasymbol ruchu Słońca, które toczy po niebie bóg-skarabeusz Chepri.Później skarabeusze stały się również symbolem nieśmiertelności.Rzeźbione w kształcie skarabeuszy amulety kładziono na sercu mumii, abyprzygotować je do drogi w zaświaty. Do dziś skarabeusze są popularnymmotywem w jubilerstwie. Wiedza magiczna z upływem czasu zostałązamknięta za wrotami świątyni. To kapłani znali magię snu, hipnozę,jasnowidzenie, halucynacje, tworzyli amulety. Dlatego było to grupabardzo szanowano w społeczeństwie egipskim i stojąca prawie na równi zfaraonem. W niektórych sprawach król nawet nie mógł decydować bezpomocy kapłana [głównie boga Amona]. Zaklęcie wywołujące śmierć: Naczerwonych naczyniach lub figurkach z wosku przedstawiających jeńcówwypisywano wśród innych formuł magicznych życzenie "Niech umrze(imię)". Naczynie rozbijano, a figurki nakłuwano szpilami i wsadzano dotrumien. Los wrogabył przesądzony". Egipcjanie znali również zaklęciazapalające ścianę, podpalające ogień, a także rozwinęli astronomię. Towłaśnie Egipcjanie odkryli wiele magicznych stworzeń. Niestety, niewszystkie ocalałydo dziś. Na przykład skarabeusz, któy przez mugoli byłczęsto utożsamiany z pospolitym żukiem gnojakiem.
AISSUASI -czarodzieje egipscy.

MEZOPOTAMIA

Równolegle do magii egipskiej rozwinęłasię także ta z równiny między Tygrysem i Eufratem. W Mezopotamiirozegrała się jedna z wielu bitew dobra ze złem, Ea z Apsu. Ea potężnymzaklęciem ostatecznie unicestwił swojego nieprzyjaciela. To właśnie tampotężny Marduk zniszczył i storzył swoją szatę na nowo zaklęciami, gdyżchciał udowodnić swoją wartość. W Mezopotamii często występowałyopętania. Dlatego bardzo rozwiniętą gałęzią magii były zaklęciaegzorcystyczne. Opętanie objawiało się często cielesną chorobą, którąwyleczyc potrafił jedynie szanowany mag-egzorcysta. Co do wróżb... "Gdyaureola otacza księżyc, a Mars znajduje się wewnątrz niej,dojdzie dopomoru bydła - [miasto] Abbaru straci na znaczeniu" - mówi wróżba zbabilońskiej tabliczki. Jak więc widać wróżbiarstwo związane byłogłównie z astrologią. Inną popularną metodą przewidywania przyszłościbyło odczytywanie przyszłości z organów wewnętrznych. Hepatoskopia tookreślenie używane dla określenia wróżenia z wyglądu watroby. Dlaczegoz wątroby a nie np. z serca? Ponieważ jest to organ wytrzymalszy ibardziej intrygujący niż inne. Oczywiście nie trzeba było wycinać sobiewątroby . Wróżyło się zorganu ofiarnego zwierzęcia, zwykle owcy.Hepatoskopia wymagała lat nauki. Specjalistyczne tekstyzostały zapisanepismem klinowym. BARU - mezopotamski kapłan - wróżbita. Zajmował sięastrologią, medycyną, wróżeniem z wnętrzności zwierząt ofiarnych,szczególnie z wątroby, która, podzielona na poszczególne części,przedstawiała swoistą mapę życia PERSOWIE Uważa się, że wysoka magianarodziła się w Persji, a pierwszymi magami byli kapłani Zaratustry,choć nie ma tu pewnych danych. Bywało, że tych kapłanów, mędrcówwiązano z przedstawionymi przez św. Mateusza magami, którzy, kierującsię jakąś tajemniczą gwiazdą, mieli przybyć ze Wschodu do małegoJezusa. Dziś w dalszym ciągu toczy się debata, kim mogli być cimagowie. Według współczesnej wiedzy o Ewangelii jest to midrasz, czylipewna opowieść, obrazowo ilustrująca to, co św. Łukasz wyraził w sposóbbardziej abstrakcyjny słowami Symeona: Moje oczy ujrzały (...) światłona oświecenie pogan (Łk 2, 30-32). Magowie ci reprezentują więcrozmaitych mędrców, którzy przybyli złożyć pokłon Chrystusowi.Natomiast mag w starożytnej Persji zajmował się równocześnie magią iastrologią. Kapłani ci zajmowali się objaśnianiem słów i prorokowaniem,zaś w czasie ceremonii ofiarniczych śpiewali pieśni o narodzinachbogów. Wiedza oraz umiejętności kleru perskiego określane były mianem'magii' (mageia) Z Persją kojarzy się na pewno Zoroaster, in.Zaratustra, który jako jeden zpierwszy odkrył historię Rónowagi. Tejhistorii jednak nie będziemy tu przytaczać, gdyż nie może ona zostaćspisana w całości. Jest znana tylko bardzo nielicznym magom.

ABORYGENII

Ich magia opierała się na wierze w istnienie jednorodnej, potężnej siływypełniającej cały wszechświat. Energię tą zwali 'mana'. Tworzyli różnemagiczne przedmioty, które gromadziły tą energię. W tej kulturzeistniało tabu, któego przestrzeganie zabezpieczało przed utratą many.Pojęcie tabu zostało przejęte przez mugoli i często dziś jest błędniestosowane. Do najważniejszych tabu u aborygenów należały zakazy:kazirodztwa, zabójstwa, zjadania nieczystych potraw, dotykanianieczystych ludzi i przedmiotów.

HETYCI

Celem obrzędów magicznych uHetytów było poznawanie rzeczywistości i pozyskanie możliwości jejmodyfikowania. Magię stosowano np. w przypadku ciężkiej choroby. Ważnąrolę w tego rodzaju magii odgrywała tzw. starucha, czyli doświadczonakobieta. Ważną rolę odgrywały słowa. Hetyci znali zarówno magię białą,jak i czarną, szkodliwą. Znaczną część tekstów magicznych stanowiąnotatki wróżbiarzy.

TYBET

Całkowiecie odmienny rodzaj magii. W tejksiążce nie zostanie poruszony. Tu rozwinął się animizm. Duchywystępują na całym świecie, ale tu podzielono je na 3 kategorie: duchyprzodków, duchy miajsca i duchy przyrody. Duchy były ściśle związane zmagią birmańską.

AZTEKOWIE

Ten lud z Meksyku wróżył z wnętrznościpelikana [hepatoskopia].
 KODI Było to plemię z Mniejszych Wysp Dunda wIndonezji, które rónież wróżyło z wnętrzności kurczaka.
ITALIA Ludyitalskie poddawały się częstym praktykom oczyszczającym. Stworzylirównież wiele zaklęć i amuletów. Wróżyli również z lotu ptaków. GRECJA Autorzy wielu zaklęć i przedmiotów magicznych, często przechodzących wposiadanie mugoli. Nie szczędzili również różnego rodzaju klątw.Popularna w starożytnej Grecji była hepatoskopia. Platon "nadałosobowość" żywiołom, tzn. odkrył ich potencjał i związki. Zajmował sięrównież astrologią, jako odzwierciedleniem życia ziemskiego. Tu odkrytopierwsze właściwości planet i tworzono horoskopy. "Tetrabiblos"("cztery księgi") Klaudiusza Ptolemeusza z Aleksandrii było "biblią"astrologii. Ptolemeusz żył ok.85-115 n.e. Grecy humorom ciałaprzydzielili metale, zioła, części ciała, pojedyncze narządy, rodzajewydzielin, a potem przypisywali planetom. W Grecji najprawdopodobniejtakże powstała różdżka. Istaniał róniezrytuał "przyszpilania" wroga.[patrz EGIPT] Starożytni Grecy słynęli również z licznych wyroczni.Jedna z najsłynniejszych znajdowała się w Delfach. Do Grecji magięorientalną przyniósł Ostanes towarzyszący perskiemu królowi Kserksesowiw wyprawie wojennej przeciw Grekom w 480 r.p.n.e. Patronką praktykmagicznych w Grecji była tajemnicza Hekate - bogini zmarłych i upiorów,mistrzyni czarów, opiekunka czarownic. Wierzono że nocą odbywa onapowietrzne jazdy razem z orszakiem demonów, poprzedzona gromadączarnych psów. Jest wysoka, ma wężowate włosy ma pochodnie w lewej ręcea miecz w prawej. W II w.p.n.e. został opisany pierwszy zabieg magiimiłosnej. W Grecji istniało wiele rodzajów czarodziejów np. goeci(goetes), nazwani tak od wycia i dzikich krzyków, jakimi wymawialiswoje zaklęcia. Czarodzieje ci nie byli zbyt lubiani wierzono że to onirzucali wszystke złe uroki. Czarodzieje ci też za piniądze dostarczalitrucizny i talizmany. Starożytni Gracy znali też astrologię. Był torodzaj magii, którą mieli wynaleźć Chaldejczycy. Nazwa "Chaldejczyk"oznaczała w grecji astrologa, a więc maga odczytującego z gwiazdprzyszłe losy ludzi i narodów. Najbardziej znanym astrologiem byłBerosus to on założył szkołe astrologi i wróżbiarstwa na wyspie Kos.Ateńczycy bardzo go cenili.

ETRUSKOWIE

Do żadnego przedsięzięciapublicznego czy prywatnego nie przystępowano bez zasięgnięcia porady uwróżbiarza. Orzekał on o przychylności bogów. wróżono z wnętrznościzwierząt, piorunów i lotu ptaków. Wiedza z poszczególnych dziedzinwróżbiarstwa była zawartokolejno w księgach: libri haruspicini, librifulgurales i libri rituales. Haruspikowie, czyli wróżbiarze cieszylisię poważaniem w całym Rzymie (bo Etruskowie to przodkowie Rzymian ).Etruskowie przyswoili hepatoskopię [patrz MEZOPOTAMIA] odBabilończyków, lecz dopiero tutaj powstawały pierwszeszkoły świątynneuczące tego sposobu wróżenia. We włoskim muzeum mugolskim (Piacenza)możemy oglądać naturalnej wielkości model wątroby wykonany z brązuznaleziony w etruskiej szkole.

RZYM

Rzymianie specjalizowali się wmagii praktycznej. Pliniusz opisał wiele leczniczych eliksirów.Wszystkie zasady tworzenia eliksirów, składników, sposobu przygotowaniabardzo przypominają czasy dzisiejsze. Mimo tego wszystkiego, Pliniuszzaprzeczał istnieniu magii. Galen był lekarzem, który równieżskomponował wiele nowych eliksirów. Magia niszczycielska zgodnie z tzw."prawem dwunastu tablic" - była karana śmiercią już od V w.p.n.e. W 139r.p.n.e. pretor Cornelius Scipio Hispalus skazał na wygnanie wszystkichastrologów. Niewiele to pomogło. W I w.p.n.e. ludzi ogarnął szał więcastrolodzy, madzy i jasnowidzowie stali się popularni gdyż ludziewierzyli że po poznaniu przyszłości będą mogli zapobiec nieszczęściom.W Rzymie też pojawiły się pierwsze czarownice np. sybille (jak sądzonooglądał tajemnice losów przyszłych ludzi i świata). Były też inneczarownice np. szpetna Erichto zawsze kojarzyło się ze śmiercią izniszczeniem. W Rzymie odkryto wilkołaki i strzygi (tzw. wiedźmy wpostaci ptaków dawniej wierzono że porywały trupy które potem zjadały wswoich siedzibach).
AUGUR - w starożytnym Rzymie kapłan posiadającytajemnice wieszczenia ze znaków pochodzenia naturalnego: przelotuptaków, zjawisk meteorologicznych itp.